در ارزیابی اخیر سازمان ملل متحد درباره افغانستان، که بر اساس قطعنامه ۲۶۷۹ (۲۰۲۳) شورای امنیت صورت گرفته است، توجه ویژه‌ای به ابتکار سه‌گانه برای اعتمادسازی و همکاری‌های بین‌المللی شده است. این ارزیابی نشان‌دهنده تلاش‌های جهانی برای دستیابی به راه‌حل‌های پایدار در مواجهه با چالش‌های پیچیده‌ای است که این کشور با آن روبرو است.
در جریان این ارزیابی، تأکید ویژه‌ای بر روی سه جنبه اصلی اعتمادسازی، همکاری‌های منطقه‌ای، و تقویت نقش جامعه جهانی در حل بحران افغانستان شده است. هدف از این سه جنبه، ترویج یک فرآیند صلح پایدار و جامع است که همه طرف‌های درگیر در افغانستان را در بر گیرد. این ابتکار عمل نه تنها بر اهمیت تقویت ثبات داخلی در افغانستان تأکید می‌کند، بلکه بر اهمیت همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی برای رسیدن به این هدف نیز تأکید دارد.
این ارزیابی مستقل توسط سازمان ملل نشان می‌دهد که برای دستیابی به یک صلح پایدار در افغانستان، لازم است که همه طرف‌های درگیر در این کشور، از جمله دولت‌ها، گروه‌های مختلف، و جامعه بین‌المللی، در یک فرآیند همکاری و گفتگو شرکت کنند. این ابتکار سه‌گانه نه تنها به دنبال حل مشکلات کوتاه‌مدت است، بلکه بر اهمیت رسیدگی به ریشه‌های بحران‌ها و تقویت زیرساخت‌های لازم برای توسعه اقتصادی و اجتماعی افغانستان تأکید دارد.
در نهایت، این گزارش مستقل سازمان ملل نشان‌دهنده یک قدم مهم در جهت حمایت از ثبات و توسعه پایدار در اف
غانستان است. با این حال، موفقیت این ابتکار به تعهد و همکاری همه طرف‌های درگیر بستگی دارد. افغانستان در مسیری قرار دارد که نیازمند تلاش‌های مشترک و هماهنگی بین‌المللی برای رسیدن به صلح و پیشرفت است.
